Hristiyanlık ve Kudüs

Yeni Ahit'teki Yuhanna'nın Vahyi Kitabı, Rabbin yakla şan gazabından söz eder. Bu kitapta yazar, yeryüzüne Rabbin gazabını döken yedi meleğin korkunç sahnelerini birbiri ardınca tasvir eder. Bu sahnenin sonlarına doğru şöyle denmektedir: “Ve onları İbranice Armageddon denen yere topladılar. Yedinci melek tasını havaya döktü; sonra gökteki tapınaktan, tahtın yanından yüksek bir ses geldi: ‘Tamam oldu!' dedi. Ve gök gürlemeleri, uğultular, şimşekler oldu; öyle büyük bir deprem oldu ki insanlar yeryüzünde var olduğundan beri böylesi olmamıştı.” Bazı Evanjelik köktencilerin -ki Hristiyan Siyonizmi bunların bir yüzünü temsil eder- bu Yeni Ahit'teki sözde kehaneti yorumlamadaki aşırılıkları ve takıntıları doruk noktasına ulaşmıştır. Araştırmalar, “Armageddon” teorisine bağlanan Hristiyanların sayısının giderek arttığını göstermektedir. Onlar, Mesih'in Hristiyanlara “yeni bir gökyüzü ve yeni bir yer yüzü” vaat ettiğine inanmaktadırlar. Mademki durum böyledir, o hâlde yeryüzünün akıbeti için endişelenmeye gerek yoktur: “Bırakın dünya cehenneme gitsin, Mesih seçilmiş azınlık için yeni bir gök ve yeni bir yer hazırlasın!” anlayışı yaygınlaşmıştır