Patikaların İyi Yanı

Bu kez bir şeye benziyor susuşu, hem de çok benziyor.Halasının eskiden sabah akşam dinlediği, yaşlı adamlarınsoluk almadan uzun upuzun cümlelerle yasak bir aşkı, yaralıbir sevdayı, ölüp gidenlerle acıyla kalanları anlattıkları, derinbir soluk alıp yeni bir cümleye başlamadan önce tek birkelimeyi atılamadığı için ağdalanıp göğüs boşluğuna yayılan
bir çığlığı titreterek yineleyip durdukları şarkılara benziyor.

Öykücülüğümüzün usta isimlerinden Behçet Çelik,geçirimsiz kale duvarlarına çevirdiğimiz sıkı dokuluhayatlarımıza apansız düşen ışıkların yarattığı siluetleri;seyrelme, dağılıp ortalığa saçılma ya da her şeyin şekliniyitirip bir büyük eriyikte birleşmesi telaşlarımızı; yola
girdim yoldan çıktım derdi duymaksızın aşındırdığımızpatikaları; şehrin tozunun güneşe ait zannedildiği saatleri; birdüşünceden ya da bir olasılıktan düşerken dönen başlarımızı,
Türkçenin en ince, en özenli haliyle anlatıyor.

Patikaların İyi Yanı, zamana atılmış edebî bir çıpa, hem sabithem değil, öncesiyle sonrasını da sezdiğimiz, uzayıp kısalanbir şimdiden öyküler.